Ervaren dat je welkom bent!

Ervaren dat je welkom bent!

 

Op de bijeenkomst van de Landelijk Cliëntenraad op 18 december, sprak ik met collega raadsleden over het onderwerp cliëntenparticipatie. Met name over wat het is dat je als cliëntenraad wilt bereiken. Met onze werkgroep kwamen we op het punt dat we willen dat onze achterban ervaart dat zij welkom is. En niet buitengesloten wordt om wat voor reden dan ook. Het maakt niet uit of dit op de werkvloer, in de wijk of bij instanties is. Onderwerpen als respect voor privacy, dezelfde rechten hebben als een ander, dat er naar je geluisterd wordt, in begrijpelijke taal aangesproken of aangeschreven worden, het zijn maar een paar voorbeelden van wat wij bedoelen.

Wij bedachten de volgende benadering:

Schema ervaren dat je welkom bent.

 

Schema ervaren dat de welkom bent. Werkwijze cliëntenparticipatie

 

Uitleg schema

Voor onze doelgroep (in mijn geval de Wsw en Participatiepopulatie) is het, net als voor iedereen, belangrijk dat zij erbij horen. Dat mensen de moeite doen om serieus naar hen te luisteren ook al kost dat soms net iets meer tijd of moeite.

Wat daarvoor nodig is: dat gesprekspartners de vaardigheid hebben om recht te doen, gelijke kansen en mogelijkheden te bieden aan iedereen.

Dus een benadering op basis van Artikel 1 van de grondwet

Als we dan kijken naar het Inclusiemodel dan is het nodig om obstakels te verminderen voor alle partijen (door het bieden van begrip/ middelen en ondersteuning) Dan ontstaat:

Inclusie, en is iedereen in de gelegenheid om mee te doen. Daarvoor is het nodig dat we mét mensen praten en niet over mensen. Dat geldt in één op één situaties maar ook als we praten over groepen mensen. En als we met elkaar in gesprek zijn, op een rechtvaardige manier naar elkaar luisteren, en inzetten op het verminderen van obstakels, ontstaat de situatie dat iemand ervaart dat hij welkom is.

Stroomschema-mentaliteit en inclusie

Stroomschema-mentaliteit en inclusie

Wat als professionals een stroomschema-mentaliteit hebben? Daarmee bedoel ik, wat als uw gesprekspartner u bevraagt met standaard vragen? Hij of zij alleen hokjes aankruist zonder dat u het idee heeft dat er werkelijk naar u geluisterd wordt? En wat als er dan een standaard resultaat uitkomt, waarop voor u cruciale beslissingen worden genomen?

Ik vind dat een zeer zorgelijke ontwikkeling en het lijkt steeds meer realiteit te worden. Een professional wordt ook niet meer aangesproken op zijn kunnen omdat hij helemaal vast zit in en aan de protocollen die hij moet volgen. Wist u dat kinderen tegenwoordig zelfs leren spellen met behulp van stroomschema’s?

Maar goed, het gaat er om dat je de stof beheerst door kennis (begrip) van de achterliggende reden om iets te doen. Zo ook met begeleiding, je zou door moeten vragen naar de werkelijke reden waarom iets gebeurt, of waar iemand tegenaan loopt (op zoek naar het obstakel), om helder te krijgen wat je moet doen. Als het gaat over professionele begeleiding dan moeten begeleiders naar mijn mening niet vervallen in handelingen, maar nu juist ook inzetten op het relationele aspect. (De presentietheorie is daarbij interessant als ook Social Role Valorization).

Werken volgens het Inclusiemodel maakt dat je echt op zoek moet naar de essentie. Je kunt via deze manier van werken interesse niet faken, deze interesse, de nieuwsgierigheid te weten wat mensen beweegt, leidt er toe dat mensen ervaren dat ze welkom zijn, dat er daadwerkelijk ruimte voor hen is. Dat is de eerste stap die gezet moet worden en waarop inclusie kan ontstaan.

Meer weten? Neem contact met mij op